ญาเห็นบลูไดมอนด์ที่ธรรมชาติสังเคราะห์คอมโพสิต
CharleneXu
Yadao
2017-05-04 15:01:39
นี่คือ 0.33 กะรัตแฟนซีสีฟ้าเพชรที่สถาบันธรณีของอเมริกากำหนดเป็นส่วนประกอบธรรมชาติสังเคราะห์ เมื่อถูกถามเกี่ยวกับสีของเพชร - ซึ่งไม่ปรากฏเป็นสีน้ำเงินทั้งหมดที่ - เกียการบอกสีได้ยากถ่าย (ภาพจากน้ำมันแพ็ก (จูดี้) เจีย)
นิวยอร์ก - สถาบันธรณีของอเมริการายงานว่า เพชรขาวขุด ด้วยชั้นที่บางมากของบลูไดมอนด์แล็บปลูกด้านบนส่งให้ห้องปฏิบัติการของนิวยอร์กเมื่อเร็ว ๆ นี้
ตามบทความเผยแพร่ออนไลน์ตอนนี้ และแล้วรุ่นพิมพ์ฤดูร้อนของ "อัญมณี & Gemology" หิน 0.33 กะรัตเป็นคอมโพสิตของ CVD สังเคราะห์ประเภท IIb เพชร overgrowth บน Ia. ชนิดแบบธรรมชาติ
ชั้นห้องปฏิบัติปลูกเพชรคือ หนาเพียง 80 ไมครอน (0.003 นิ้ว) แต่ก็เพียงพอสำหรับเพชรเพื่อเกรดเป็นแฟนซีสีฟ้า
แม้ว่าเกียกล่าวว่า ไม่ส่งหินเป็นเพชรโตแล็บ มีบางสิ่งที่ปลายปิดนักวิจัย
เป็นบทความระบุ เพชรที่มีทั้งไนโตรเจนและโบรอนข้อบกพร่อง ข้อบกพร่องไนโตรเจนมีข้อบกพร่องทั่วไปที่พบในธรรมชาติเพชร โบรอนเป็น ธาตุที่ทำให้เพชรมีสีฟ้า และ สิ่งเจือปนที่หายาก ซึ่งเป็นเหตุผลที่เพชรสีน้ำเงินที่เป็นธรรมชาติอยู่มาก และมีคุณค่า
เกียกล่าวว่า เป็น "ปกติ" จะเห็นองค์ประกอบเหล่านี้สองกันในเพชรเดี่ยว เป็นหลักพวกเขากำลังที่ ผสมชนิด Ia และประเภท IIb เพชร ครั้งล่าสุดเกียรายงานหนึ่งเหล่านี้ถูกพบในธรรมชาติได้เกือบ 10 ปีที่ผ่านมา ในปี 2009 ฤดูใบไม้ผลิของ "อัญมณี & Gemology"
ประการที่สอง การวิเคราะห์รายละเอียดดำเนินการโดยใช้เครื่อง DiamondView แสดงให้เห็นการเรืองแสงสีเขียวเหลืองโซนของมงกุฎที่มีขอบเขตชัดเจนปรากฏให้เห็นตามชั้นอินเทอร์เฟซในแง่มุมคราวน์
นี้ รวมกับข้อบกพร่องไวรัส SiV และ phosphorescence ระบุนักวิจัยเกียว่า ชั้นบนสุดคือ เพชรปลูกโดยใช้กระบวนการสะสม (CVD) ไอสารเคมี
ด้านล่างของหิน ในขณะเดียวกัน แสดงเรืองแสงสีฟ้าแต่ phosphorescence ไม่ในการ DiamondView และมีลายสายพันธุ์ในศาลา ทั้งสอดคล้องกับหินที่เป็นเพชรประเภท Ia ธรรมชาติ
ไม่เป็นเพชรที่สังเคราะห์จากธรรมชาติชุดแรก
เกียบันทึกไว้ในบทความการวิจัยว่า ฟิล์มเพชร CVD ใชักับเพชรธรรมชาติตั้งแต่ปี 1960 และประสบความสำเร็จนอกเหนือจากเพชร CVD ปลูกชั้นซ้อนกันขุดเพชรที่เกิดขึ้นในปี 1993
แต่นี่คือห้องสังเคราะห์แรกแถวบนเพชรธรรมชาติมีเกรดสีแฟนซีที่เกียกล่าวว่า มันเคยเห็น
เป็นห้องปฏิบัติใส่ไว้ในอีเมลเพื่อชาติอัญมณีวันอังคาร: "แม้ว่า CVD มีการทดลองใช้ผ่านเพชรธรรมชาติ มันไม่ได้กระบวนการง่ายกับผลในเพชรพลอยคุณภาพ"
นั่นคือ เด่นชัด จนถึงขณะนี้
ผู้อำนวยการวิจัยและพัฒนาวูวัง พร้อม ด้วยนักวิจัยอยู่ในนิวยอร์กเกีย Kyaw Soe Moe พอลจอห์นสันและ Ulrika D'Haenens-Johansson เกียเขียนบทความ
ตามบทความเผยแพร่ออนไลน์ตอนนี้ และแล้วรุ่นพิมพ์ฤดูร้อนของ "อัญมณี & Gemology" หิน 0.33 กะรัตเป็นคอมโพสิตของ CVD สังเคราะห์ประเภท IIb เพชร overgrowth บน Ia. ชนิดแบบธรรมชาติ
ชั้นห้องปฏิบัติปลูกเพชรคือ หนาเพียง 80 ไมครอน (0.003 นิ้ว) แต่ก็เพียงพอสำหรับเพชรเพื่อเกรดเป็นแฟนซีสีฟ้า
แม้ว่าเกียกล่าวว่า ไม่ส่งหินเป็นเพชรโตแล็บ มีบางสิ่งที่ปลายปิดนักวิจัย
เป็นบทความระบุ เพชรที่มีทั้งไนโตรเจนและโบรอนข้อบกพร่อง ข้อบกพร่องไนโตรเจนมีข้อบกพร่องทั่วไปที่พบในธรรมชาติเพชร โบรอนเป็น ธาตุที่ทำให้เพชรมีสีฟ้า และ สิ่งเจือปนที่หายาก ซึ่งเป็นเหตุผลที่เพชรสีน้ำเงินที่เป็นธรรมชาติอยู่มาก และมีคุณค่า
เกียกล่าวว่า เป็น "ปกติ" จะเห็นองค์ประกอบเหล่านี้สองกันในเพชรเดี่ยว เป็นหลักพวกเขากำลังที่ ผสมชนิด Ia และประเภท IIb เพชร ครั้งล่าสุดเกียรายงานหนึ่งเหล่านี้ถูกพบในธรรมชาติได้เกือบ 10 ปีที่ผ่านมา ในปี 2009 ฤดูใบไม้ผลิของ "อัญมณี & Gemology"
ประการที่สอง การวิเคราะห์รายละเอียดดำเนินการโดยใช้เครื่อง DiamondView แสดงให้เห็นการเรืองแสงสีเขียวเหลืองโซนของมงกุฎที่มีขอบเขตชัดเจนปรากฏให้เห็นตามชั้นอินเทอร์เฟซในแง่มุมคราวน์
นี้ รวมกับข้อบกพร่องไวรัส SiV และ phosphorescence ระบุนักวิจัยเกียว่า ชั้นบนสุดคือ เพชรปลูกโดยใช้กระบวนการสะสม (CVD) ไอสารเคมี
ด้านล่างของหิน ในขณะเดียวกัน แสดงเรืองแสงสีฟ้าแต่ phosphorescence ไม่ในการ DiamondView และมีลายสายพันธุ์ในศาลา ทั้งสอดคล้องกับหินที่เป็นเพชรประเภท Ia ธรรมชาติ
ไม่เป็นเพชรที่สังเคราะห์จากธรรมชาติชุดแรก
เกียบันทึกไว้ในบทความการวิจัยว่า ฟิล์มเพชร CVD ใชักับเพชรธรรมชาติตั้งแต่ปี 1960 และประสบความสำเร็จนอกเหนือจากเพชร CVD ปลูกชั้นซ้อนกันขุดเพชรที่เกิดขึ้นในปี 1993
แต่นี่คือห้องสังเคราะห์แรกแถวบนเพชรธรรมชาติมีเกรดสีแฟนซีที่เกียกล่าวว่า มันเคยเห็น
เป็นห้องปฏิบัติใส่ไว้ในอีเมลเพื่อชาติอัญมณีวันอังคาร: "แม้ว่า CVD มีการทดลองใช้ผ่านเพชรธรรมชาติ มันไม่ได้กระบวนการง่ายกับผลในเพชรพลอยคุณภาพ"
นั่นคือ เด่นชัด จนถึงขณะนี้
ผู้อำนวยการวิจัยและพัฒนาวูวัง พร้อม ด้วยนักวิจัยอยู่ในนิวยอร์กเกีย Kyaw Soe Moe พอลจอห์นสันและ Ulrika D'Haenens-Johansson เกียเขียนบทความ